Wpływ struktury informacji o sytuacji kryzysowej w przedsiębiorstwie na jego reputację
DOI:
https://doi.org/10.14659/PJOEP.2013.04.04Słowa kluczowe:
reputacja, kryzys, atrybucja dyspozycyjna, układy współzmiennościAbstrakt
Proces budowania reputacji przedsiębiorstw jest długotrwały i wymaga dużych nakładów m.in. na aktywność promocyjną w obszarze reklamy i public relations. Uwikłanie firmy – zawinione lub niezawinione – w sytuację kryzysową może w krótkim czasie zniweczyć wieloletnie inwestycje. W ramach 4-czynnikowego eksperymentu manipulując opisami ośmiu sytuacji kryzysowych i trzema czynnikami struktury wiadomości (powszechność, wybiórczość, spójność) zweryfikowano, w jaki sposób wpływają one na reputację przedsiębiorstw. W badaniach wzięło udział 400 studentów. Analiza korelacyjna wykazała istnienie związku między przypisywaniem przyczyny zdarzenia przedsiębiorstwu a pogorszeniem jego reputacji. W 4-czynnikowej wielowymiarowej analizie wariancji stwierdzono ponadto istotny i wartościowy poznawczo wpływ rodzaju sytuacji kryzysowej oraz informacji na temat spójności zachowania w czasie na reputację w aspekcie postrzeganej innowacyjności, makiawelizmu, stabilności oraz wiarygodności firmy.
Bibliografia
Berens, G ., van Riel, C.B.M. (2004). Corporate associations in the academic literature: Three main streams of thought in the reputation measurement literature. Corporate Reputation Review, 7(2), 161-178.
Black, S. (2003). Public relations. Wydawnictwo Oficyna Ekonomiczna. Carlston, D.E., Skowronski, J.J. (2005). Linking Versus Thinking: Evidence for the Different Associative and Attributional Bases of Spontaneous Trait Transference and Spontaneous Trait Inference. Journal of Personality and Social Psychology, 89(6), 884–898.
Cheng, P.W., N ovick, L .R. (1990). Where is the bias in causal attribution? W: K.J.Gihooley, M.T.K.Kayne, R.H.Logie, G .Erdos (red.), Lines of thinking (s.181-197). New York: Wiley.
Coombs, W.T. (1995). Choosing the right words: The development of guidelines for the selection of the “appropriate” crisis response strategies. Management Communication Quarterly, 8(4), 447-476.
Coombs, W.T. (1998). An analytic framework for crisis situations: Better responses from a better understanding of the situation. Journal of Public Relations Research, 10(3), 177-191.
Coombs, W.T. (2007). Protecting Organization Reputations During a Crisis: The Development and Application of Situational Crisis Communication Theory. Corporate Reputation Review, 10(3), 163-176.
Coombs, W.T., Holladay, S.J. (1996). Communication and attributions in a crisis: An experimental study of crisis communication. Journal of Public Relations Research, 8(4), 279-295.
Coombs, W.T., Holladay, S.J. (2001). An extended examination of the crisis situation: A fusion of the relational management and symbolic approaches. Journal of Public Relations Research, 13(4), 321-340.
Coombs, W.T., Holladay, S.J. (2002). Helping crisis managers protect reputational assets: Initial tests of the situational crisis communication theory. Management Communication Quarterly, 16(2), 165-186.
Coombs, W.T., Holladay, S.J. (2004). Reasoned action in crisis communication: An attribution theory-based approach to crisis management. W: D.P. Millar, R.L. Heath (red.). Responding to Crisis: A Rhetorical Approach to Crisis Communication (s.95-115). Nowy Jork: Lawrence Erlbaum Associates, Mahwah.
Coombs, W.T., Holladay, S.J. (2006). Unpacking the halo effect: Reputation and crisis management. Journal of Communication Management, 10(2), 123-137.
Dalton, J., Croft, S. (2003). Managing Corporate Reputation: The New Currency. London: Thorogood.
Davies, G ., Chun, R., da Silva, R., Roper, S. (2004). Corporate character scale to assess employee and customer views of organization reputation, Corporate Reputation Review, 7(2), 125-146.
Dąbrowski, T.J. (2010). Reputacja przedsiębiorstwa. Tworzenie kapitału zaufania. Kraków: Oficyna Wolters Kluwer business.
Dean, D.H. (2004). Consumer reaction to negative publicity: Effects of corporate reputation, response, and responsibility for a crisis event. Journal of Business Communication, 41, 192-211.
Dowling, G . (2004). Corporate Reputations: should you compete on yours? California Management Review, 46(3), 19-36.
Druckman, J. N . (2001). The implications of framing effects for citizen competence. Political Behavior, 23(3), 225-256.
Formbrun, C.J., van Riel, C.B.M. (2004). Fame & Fortune – How companies build winning reputation. FT Prentice Hall.
Försterling, F. (2005). Atrybucje. Podstawowe teorie, badania i zastosowanie. Gdańsk: G WP.
Gilbert, D.T. (1989). Thinking lightly about others: Automatic components of the social inference process. W: J.S.Uleman, J.A.Bargh (red.), Unintended thoughts: Limits of awareness, intention, and control (s.189-211). New York: Guilford.
Gilbert, D.T., Jones, E.E. (1986). Perceiver-Induced Constraint: Interpretations of Self- Generated Reality. Journal of Personality and Social Psychology, 50(2), 269-280.
Gorbaniuk, O ., Długoborska, J. (2010). Atrybucja przyczyn sytuacji kryzysowych w przedsiębiorstwach. Roczniki Psychologiczne, 13(2), 101-124.
Gorbaniuk, O ., Lebiedowicz, A. (2010). Taksonomia leksykalna i struktura cech osobowości przypisywanych przedsiębiorstwom. Czasopismo Psychologiczne, 16(2), 237-251.
Gorbaniuk, O ., Łubnicka, J. (2009). Wpływ sytuacji kryzysowych na wizerunek przedsiębiorstw: analiza z perspektywy sześcianu atrybucyjnego Kelley’a. Referat wygłoszony na VI Zjeździe Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej. Lublin, 15.09.2009.
Helm, S. (2005). Designing a formative measure of corporate reputation, Corporate Reputation Review, 8(2), 95-109.
Helm, S. (2007). One reputation or many? Comparing stakeholders’ perceptions of corporate reputation. Corporate Communications: An International Journal, 12(3), 238-254.
Highhouse, S., Broadfoot, A., Yugo, J.E., Devendorf, S.A. (2009). Examining corporate reputation judgments with generalizability theory. Journal of Applied Psychology, 94(3), 782-789.
Hilton, D.J., Slugoski, B.R. (1986). Knowledge-Based Causal Attribution: The Abnormal Conditions Focus Model. Psychological Review, 93(1), 75-88.
Ipsos (2003). Postawy wobec społecznej odpowiedzialności biznesu. Raport z badań. Warszawa: Ipsos.
Jasiecki, K. (2004). Społeczna odpowiedzialność biznesu w ocenach Polaków. W: L .Kolarska-Bobińska (red.), Świadomość ekonomiczna społeczeństwa i wizerunek biznesu (s.213-242). Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Jones, G ., Jones, B., L ittle, P. (2000). Reputation as reservoir: Buffering against loss in times of economic crisis. Corporate Reputation Review, 3(1), 21-29.
Kassin, S.M. (1981). Consensus Information, Prediction, and Causal Attribution: A Review of the Literature and Issues. Journal of Personality and Social Psychology, 37(11), 1966-1981.
Kelley, H . H . (1967). Attribution theory in social psychology. W: D. Levine (red.), Nebraska symposium on motivation. Lincoln: University of Nebraska Press.
Kelley, H .H. (1973). The Process of Causal Attribition. American Psychologist, 28(2), 107-128.
King, G . (2004). Crisis Management & Team Effectiveness: A Closer Examination. Journal of Business Ethics, 41(3), 235-249.
Lin, Z., L i, D., Huang, W. (2003). Reputation, Reputation System and Reputation Distribution: An Explanatory Study in Online Consumer-to-Consumer Auctions. W: R. Azari (red.), Current Security Management & Ethical Issues of Information Technology (s.249-266). USA: Idea Group Inc.
McArthur, L A. (1972). The how and what of why: some determinants and consequences of causal attribution. Journal of Personality and Social Psychology, 22(2),171-193.
Newell, S.J., Goldsmith, R.E. (2001). The development of a scale to measure perceived corporate credibility. Journal of Business Research, 52(3), 235-247.
Orvis, B.R., Cunningham, J.D., Kelley, H .H. (1975). A closer examination of causal inference: The roles of consensus, distinctiveness, and consistency information. Journal of Personality and Social Psychology, 32(4), 605-616.
Renkema, J., Hoeken, H . (1998). The Influence of Negative Newspaper Publicity on Corporate Image in the Netherlands. The Journal of Business Communication, 35(4), 521-535.
Roguska, B. (2004). Właściciel, pracodawca, obywatel – rekonstrukcja wizerunku prywatnego przedsiębiorcy. W: L .Kolarska-Bobińska (red.), Świadomość ekonomiczna społeczeństwa i wizerunek biznesu (s.103-132). Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
Rydzak, W. (2011). Reputacja a działania informacyjne organizacji w sytuacjach kryzysowych i determinanty ich wyboru. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.
Samardakiewicz, E., Gorbaniuk, O . (2011). Zarządzanie antykryzysowe a wizerunek firmy. Organizacja i Kierowanie,147(4), 79-92.
Seymour, M., Moore, S. (2000). Effective Crisis Management. New York: Cassell.
Simola, S. (2003). Ethics of Justice and Care in Corporate Crisis Management. Journal of Business Ethics, 46(4), 351-361.
Sjovall, A., Talk, A. (2004). From Actions to Impressions: Cognitive Attribution Theory and Formation of Corporate Reputation. Corporate Reputation Review, 7(3), 269-281.
Slovic, P. (1993). Perceived risk, trust, and democracy: A systems perspective. Risk Analysis, 13(6), 675-682.
Snyder, P., Hall, M., Robertson, J., Jasinski, T., Miller, J. (2006). Ethical Rationality: A Strategic Approach to O rganizational Crisis. Journal of Business Ethics, 63(4), 371-383.
Trope, Y . (1986). Identification and Inferential Processes in Dispositional Attribution. Psychological Review, 93(3), 239-257.
Tucker, L ., Melewar, T.C. (2005). Corporate reputation and crisis management: the threat and manageability of anti-corporatism. Corporate Reputation Review, 7(4), 377-387.
Ulmer, R.R., Sellnow, T.L. (2000). Consistent Questions of Ambiguity in Organizational Crisis Communication: Jack in the Box as a Case Study. Journal of Business Ethics, 25(2), 143-155.
Zyglidopoulos, S.C. (2001). The impact of accidents on firms’ reputation for social performance. Business and Society, 40(4), 416-441.
Pobrania
Numer
Dział
Licencja
Autorstwo
Autor (Autorzy) artykułu oświadcza, że przesłane opracowanie nie narusza praw autorskich osób trzecich. Wyraża zgodę na poddanie artykułu procedurze recenzji oraz dokonanie zmian redakcyjnych. Przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do utworu na polach eksploatacji wymienionych w art. 50 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych – pod warunkiem, że praca została zaakceptowana do publikacji i opublikowana.
Zasady korzystania
Wydawca posiada autorskie prawa majątkowe do wszystkich treści czasopisma. Artykuły udostępniane są na niewyłącznej licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Zamieszczenie tekstu artykuły w repozytorium, na stronie domowej autora lub na innej stronie jest dozwolone o ile nie wiąże się z pozyskiwaniem korzyści majątkowych, a tekst wyposażony będzie o informacje źródłowe (w tym również tytuł, rok, numer i adres internetowy czasopisma). Osoby zainteresowane komercyjnym wykorzystaniem zawartości czasopisma proszone są o kontakt z Redakcją.
