The Right of Reflection and Comparison in Mortgage Loan Agreements according to Directive 2014/17/UE and Its Recent Implementation in Spanish Legislation
DOI:
https://doi.org/10.15678/ZNUEK.2019.0984.0603Słowa kluczowe:
konsumenckie umowy o kredyt związane z nieruchomościami mieszkalnymi, prawo do zastanowienia, wiążąca oferta, prawo odstąpienia od umowyAbstrakt
Tytuł artykułu: Prawo do zastanowienia i porównania w umowach o kredyt hipoteczny zgodnie z dyrektywą 2014/17/UE i jej niedawnym wdrożeniem do ustawodawstwa hiszpańskiego
Cel: W artykule poddano analizie i krytycznej ocenie nowe hiszpańskie zasady dotyczące praw konsumenta do informacji przed zawarciem umowy o kredyt na nieruchomości mieszkalne. Przeanalizowano również, w jaki sposób zwiększają one skuteczność ochrony konsumentów.
Metodyka badań: Artykuł opiera się, po pierwsze, na krytycznej analizie hiszpańskich rozwiązań prawnych w oparciu o istniejącą literaturę, a po drugie, na porównaniu europejskich i hiszpańskich przepisów prawnych w tym zakresie.
Wyniki badań: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/17/UE z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie konsumenckich umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi zobowiązuje państwa członkowskie do wprowadzenia obowiązku ustawowego polegającego na co najmniej siedmiodniowym okresie, w którym konsument będzie miał czas, aby porównać oferty, ocenić ich skutki i podjąć świadomą decyzję przed zawarciem umowy kredytowej. Z dużym opóźnieniem dyrektywa została implementowana do ustawodawstwa hiszpańskiego poprzez ustawę z dnia 15 marca 2019 r. w sprawie umów o kredyt związanych z nieruchomościami mieszkalnymi. Dyrektywa ta dopuszcza prawo konsumenta do okresu do namysłu przed zawarciem umowy o kredyt albo prawo odstąpienia od umowy po jej zawarciu, albo połączenie tych dwóch możliwości. Hiszpańskie ustawodawstwo wdrożyło pierwszą opcję, ale nie w pełni implementacja respektuje wszystkie wymogi dyrektywy.
Wnioski: Okres zastanowienia przed zawarciem umowy o kredyt hipoteczny jest niezbędnym instrumentem samoobrony konsumenta, ponieważ umożliwia mu dogłębną analizę informacji przed zawarciem umowy, porównanie ofert, ocenę skutków każdej oferty i dokonanie świadomej decyzji. Jest on również korzystny dla banków i innych pożyczkodawców, ponieważ ogranicza roszczenia konsumentów, a nawet przynosi korzyści rynkowi kredytów hipotecznych, gdyż zwiększa ogólne kompetencje. Odpowiednie uregulowanie tego prawa ma zasadnicze znaczenie dla wystarczającej ochrony kredytobiorców.
Wkład w rozwój dyscypliny: W artykule przeanalizowano braki hiszpańskiej regulacji dotyczącej prawa do zastanowienia i sformułowano propozycje zmian w obowiązującym prawie.
Pobrania
Bibliografia
Arroyo Almayuelas E. (2017), La directiva 2014/17/UE sobre los contratos de crédito con consumidores para bienes inmuebles de uso residencial, “InDret”, no 2.
Comentario a la Ley de contratos de crédito inmobiliario (2019), A. Carrasco Perera (ed.), Thomson Reuters Aranzadi, Cizur Menor (avalaible at https://proview.thomsonreuters.com).
Díaz Alabart S., Álvarez Moreno T. (2015), La Directiva 2014/17, de 4 de febrero de 2014, sobre los contratos de crédito celebrados con consumidores para bienes inmuebles de uso residencial (in) S. Díaz Alabart (ed.), La protección del consumidor en los créditos hipotecarios: Directiva 2014/17/UE, Reus, Madrid,
Hernández Sainz E. (2017), El derecho de reflexión y comparación en la contratación de préstamos hipotecarios según la directiva 2014/17/UE y su proyectada transposición en España, “InDret”, no 4.
La protección del consumidor en los créditos hipotecarios: Directiva 2014/17/UE (2015), S. Díaz Alabart (ed.), Reus, Madrid.
Marín López M. J. (2019), El control de transparencia material (in:) A. Carrasco Perera (ed.), Comentario a la Ley de contratos de crédito inmobiliario, Thomson Reuters Aranzadi, Cizur Menor (avalaible at https://proview.thomsonreuters.com).
Roncero Sánchez A. (2014), La Directiva comunitaria sobre contratación de créditos hipotecarios. Protección del (futuro) prestatario y desatención (actual) deudor hipotecario (in:) A. Díaz, M. Ángeles (eds), Hacia un nuevo modelo de mercado hipotecario, Dykinson, Madrid.
Sáenz de Jubera Higuero B. (2019), Los contratos de crédito inmobiliario tras la Ley 5/2019, de 15 de marzo, Tirant lo Blanch, Valencia.
Tapia Hermida A. J. (2014), La armonización comunitaria de los contratos de crédito celebrados con consumidores para bienes inmuebles de uso residencial: la Directiva 2014/17/UE, Revista de Derecho Bancario y Bursátil, no 136.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.