Odpowiedzialność odszkodowawcza państwa z tytułu rozwoju infrastruktury drogowej
DOI:
https://doi.org/10.15678/ZNUEK.2018.0975.0309Słowa kluczowe:
odpowiedzialność odszkodowawcza państwa, rozwój infrastruktury drogowej, budowa autostrad, rozwój infrastrukturyAbstrakt
Rozwój infrastruktury drogowej jest procesem wysoce kapitałochłonnym. Koszty związane z jej rozwojem obejmują nie tylko koszty budowy i eksploatacji, lecz również wypłatę odszkodowań. Celem artykułu jest identyfikacja zakresu odpowiedzialności inwestora wynikającej z rozwoju infrastruktury drogowej i jej wpływu na wzrost kosztów. Przedmiotem badań jest odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu Państwa związana z rozwojem infrastruktury w wybranych inwestycjach drogowych. Realizując postawiony cel, dokonano analizy regulacji prawnych dotyczących odpowiedzialności Skarbu Państwa oraz orzecznictwa sądowego w tym zakresie. Wyniki badań pozwoliły na sformułowanie kilku wniosków. Odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu Państwa z tytułu wywłaszczeń pod budowę dróg jest ograniczona i nie obejmuje utraconych korzyści. Najczęstszą przyczyną wypłaty odszkodowań przez inwestora są szkody spowodowane przez hałas i drgania. Skuteczność dochodzenia odszkodowania zwiększa się, jeżeli nieruchomość jest położona w obszarze ograniczonego użytkowania. Zakres odpowiedzialności z powodu wzrostu hałasu lub przenoszenia się drgań obejmuje również szkody dotyczące dóbr osobistych.
Pobrania
Bibliografia
Bończak-Kucharczyk E. (2017), Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz, wyd. 4, Wolters Kluwer, Kraków.
Jaworski J., Prusaczyk A., Tułodziecki A., Wolanin M. (2015), Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz, wyd. 4, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
Ocena światowego rynku infrastruktury transportowej. Perspektywa do 2025 r. (2014), PWC, Oxford Economics, Warszawa.
Opaliński B. (2016), Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Komentarz, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
Radecki W. (2014), Prawo ochrony środowiska. Komentarz, wyd. 2, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa.
Stawicka E. (2012), Czy art. 129 ustawy – prawo ochrony środowiska stanowi wyczerpującą podstawę roszczeń właścicieli nieruchomości o wyrównanie strat wynikających z ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania wokół lotnisk, tras komunikacyjnych i tym podobnych zakładów?, „Palestra”, nr 11–12.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz.U. 2017, poz. 459, 933, 1132.
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, Dz.U. 2017, poz. 2222.
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, Dz.U. 2018, poz. 121, 50.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, Dz.U. 2017, poz. 519.
Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, Dz.U. 2017, poz. 1496, 1566.
Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, Dz.U. 2017, poz. 1405, 1566, 1999.
Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 6 listopada 2007 r. Skarga nr 22531/05 przeciwko Polsce.
Wyrok SA w Białymstoku z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. akt I ACa 693/13, publ. LEX nr 1437878.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 6 grudnia 2013, sygn. akt I ACa 905/13.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 15 stycznia 2013 r., publ. SIP Legalis.
Wyrok SN z dnia 17 grudnia 2008 r., publ. SIP Legalis.
